انجام کرگیری بتن جهت تست بتن

کرگیری یا همان مغزه‌گیری بتن باید عمود بر سطح انجام گیرد و از محل اتصالات، لبه‌های نمایان عضو بتنی و درزها نیز دور باشد. زاویه‌ی نسبی میان محور طولی هسته و سطح افقی که بتن بر روی آن قرار دارد را نوشته و گزارش می‌کنند.
بعد از آنکه کرگیری انجام شد و هسته‌ها به آزمایشگاه منتقل شدند، این هسته‌ها دوباره باید با ابعاد مشخصی برای انجام آزمایش، برش داده شوند. برش هسته‌ی بتن، با اره‌ی الماسی یا تیغه‌ای که با استفاده از آب خنک می‌گردد، انجام می‌شود. در طی این برش، مغزه‌ای با طول مشخص و دو انتهای موازی که تقریبا بر محور هسته عمود هستند، بدست می‌آید.
اما سطوح انتهایی هسته‌ها، معمولا حتی بعد از انجام برش در آزمایشگاه نیز صاف نیستند و برای تعیین مقاومت واقعی هسته‌ها، لازم است که این سطوح انتهایی، کاملا صاف و مسطح شوند. این کار با استفاده از عمل سمباده زدن انجام می‌گیرد.
برای آزمایش مقاومت بتن، روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از آن‌ها معتقد است، هسته‌های برش داده شده و مسطح بتنی باید دو روز قبل از آزمایش در آب بمانند. اما برخی دیگر از محققین عقیده دارند که هسته‌ها باید در هنگام انجام آزمایش، یا خشک باشند یا نهایتا رطوبتی مانند بتن سازه اصلی داشته باشند.
کشورهایی مانند سوییس، آلمان و استرالیا، آزمایش بتن را به صورت خشک انجام می‌دهند. ژاپن نیز طی آزمایشاتی اثبات کرده است که مقاومت بتن خشک، حدودا 10 درصد بیشتر از حالتی است که هسته‌های بتنی مرطوب هستند.
بعد از آنکه نمونه‌ها آماده شدند، هسته‌های بتنی در دستگاهی به نام دستگاه آزمایش مقاومت فشاری،‌ تست و آزمایش می‌شوند.